اگر به ارتباط با خانواده
همسر در قالب گذشته نگاهی بیندازیم، می بینیم که یک قانون کلی وجود داشت و
آن اطاعت بی چون و چرا از خانواده همسر به خصوص برای عروس خانم ها بود.
بهترین عروس، حرف گوش کن ترین عروس بود. آن زمان اینکه عروس خانمی بخواهد
مستقل از خانواده همسر تصمیمی بگیرد مورد شماتت و بی مهری اطرافیان قرار می
گرفت تا این حد که حتی خانواده عروس نیز در این زمینه با او موافق نبوده و
او را به اطاعت از اقوام همسر تشویق می کردند. خیلی کم پیش می آمد که کسی
مستقل از خانواده همسر بتواند به خوبی و خوشی زندگی کند! کم کم که شکل
زندگی تغییر کرد و دختران، تحصیل کرده وبرخی دارای شغل شدند همسو شدن با
تمام خواسته های خانواده خودشان نیز برای آنها مشکل شد چه برسد به بجا
آوردن خواسته های خانواده همسر.در نتیجه همین ها ارتباط برقرار کردن با
خانواده همسر بسیار دشوارتر شده است و کار چندان آسانی نیست که بتوانیم
خودمان را در دل آنها جا کنیم چرا که بسیاری از آنها هنوز همانند قدیمی ها
فکر می کنند و عروس خوب را عروس حرف گوش کن می دانند اما نگران نباشید کار
نشد ندارد می خواهیم به شما یاد دهیم چطور بهترین عروس دنیا شوید.

اگر می خواهید ارتباطي
خوب داشته باشید باید از شناخت خودتان شروع کنید و این دردست ترین منبع
قابل تغییر است. شناخت ما از خود می تواند نقاط ضعف و قدرت مان را نشان دهد
تا درصدد برطرف کردن این نقاط ضعف باشیم. خیلی از مراجعان مبتلا به تکرار
اشتباهات خودشان هستند و حتی تمام تلاش شان را می کنند تا اطرافیان را
تغییر دهند. مثلا دخترخانمی که بسیار حساس و زودرنج است از کوچک ترین مسئله
از طرف خانواده همسر ناراحت شده و باعث ناراحتی و تشنج در خانواده می شود.
اگر دقت کنیم می بینیم که این دخترخانم در خانواده خود نیز این مشکل را
داشته و به فکر حل آن برنیامده است یا مثلا پسری که وقت شناس نیست و در
خانواده خود کسی اهمیت این موضوع را به او نیاموخته و چه بسا موقعیت ها و
شرایط خوبی را نیز از دست داده است، بعد از ازدواج نیز بابت این قضیه
مشکلات زیادی را با همسر خود پیدا می کند.

من با این گفته که پدر و
مادر همسرمان را مثل پدر و مادر خودمان بدانیم موافق نیستم. اگر پدر و مادر
همسرمان را فقط پدر و مادرعزیز همسر عزیزمان بدانیم مسئله خیلی راحت ترمی
شود. این موضوع را از همان اول در خودمان حل کنیم که همان احساس و احترامی
که من نسبت به پدر و مادر خودم دارم همسرم نیز نسبت به پدر و مادر خودش
دارد و هیچ وقت به دنبال تغییر این احساس نباشیم چراکه جز آسیب زدن به
همسرمان، فایده دیگری ندارد. اگر این مسئله را بپذیریم و در ارتباطات با
مسائل پیش آمده لحاظ کنیم خیلی از مشکلات اصلا به وجود نمی آید. مسئله بعدی
نیز حفظ استقلال و تمامیت خانواده نوپای خودمان است. خیلی از مشکلاتی که
بین فرد و خانواده همسرش پیش می آید به دلیل رعایت نکردن این حریم است.

این موضوع به توافق شما
با همسرتان بستگی دارد،مثلا اگر هردوی شما افراد برونگرا یا درونگرایی
هستید به راحتی می توانید در مورد تعداد و زمان رفت وآمدها به تفاهم
برسید.مشکل زمانی است که یکی از زوج ها درونگرا و دیگری برونگراست که در
این مورد هم با شناخت شخصیت و علايق طرف مقابل به جای قضاوت و تحمیل نظرمان
می توانیم به نظر مشترکی دست پیدا کنیم.پس در این مورد خود دو نفر تصمیم
می گیرند.

اول خونسردی خود را حفظ
کنید.آدم عصبانی نه تنها خوب به مسئله پیش آمده فکر نمی کند بلکه باعث می
شود اطرافیان نیز در مورد گفته های او شک کنند. بعد به آنها بگویید در مورد
گفته یا پیشنهاد آنها فکر خواهید کرد، اگر موضوع اینجا تمام نشد و آنها در
این خصوص پافشاری کردند به آنها یادآوری کنید که شما و همسرتان در زمان
مناسب با هم همفکری کرده و تصمیم خواهيد گرفت.در مواردی که آنها به حریم
شما احترام نگذاشته و خواهان تاثیرگذاری بیشتری در زندگی و تصمیمات شما
هستند باید صریحا این موضوع را به آنها یادآوری کنید که این موضوع را در
زمان مناسب و با همسرتان بررسی خواهید کرد.

اینکه ما با چه نگرشی
وارد زندگی جدید می شویم بسیار مهم است. مثلا اگر به عنوان یک دختر خانم در
خانواده ای بزرگ شده اید که مادربزرگ و پدربزرگ همه تصمیمات مهم را می
گرفتند و این باعث عصبانیت و نارضایتی و غصه خوردن مادرمان از دست پدرشوهر و
مادرشوهرش بوده، در این حالت احتمالا ذهنیت خوبی نسبت به خانواده شوهر
نخواهید داشت؛ از طرف دیگراغلب ما در مورد مادرشوهر یا عروس افکار منفی ای
داریم که باعث جهت گیری منفی و رفتار منفی در ما می شود. مثلا در نظر
بگیرید اگر مادر ما از ما کاری را بخواهد که در توان ما نیست و برایمان سخت
است کم پیش می آید که از دست او ناراحت شویم و تلاش مان را می کنیم تا آن
کار را انجام دهیم و اگر هم نتوانستیم موضوع خیلی کش پیدا نمی کند.حالا در
نظر بگیرید اگر مادرشوهر از عروس تقاضایی داشته باشد که حتی دشواری کمتری
نسبت به تقاضای مادرمان دارد، چه فکری خواهیم کرد؟ چه واکنشی نشان می دهیم؟
اگر نپذیریم چه مسائلی پیش خواهد آمد؟ پیامدهای این نپذیرفتن حتی سال های
سال گریبانگیر ما خواهد بود.

این مسئله اجتناب ناپذیر
است پس برای آن آماده باشید. شما با خانواده ای که تاکنون تعاملی به این
شکل نداشتید وارد ارتباط شده اید و حتما اختلاف نظر و سوءتفاهم پیش خواهد
آمد. منتها بهترین روش برای حل مسئله ارزیابی درست مسئله و اتخاذ بهترین و
مناسب ترین تصمیم و در نهایت عملی کردن تصمیمم تان است.اول مسئله ای که
باعث ناراحتی شما شده است را بررسی کنید؛ مشکل اصلی چیست؟ اگر مادر یا
خواهر یا نزدیکان خودتان این ناراحتی را به وجود می آوردند چه فکری درباره
آنها می کردید، بعد سعی کنید خودتان را جای آنها بگذارید و اتفاق پیش آمده
را از نظر آنها ببینید، وقتی به اینجا رسیدید متوجه می شوید که بهتر و
منطقی تر دارید موضوع را بررسی می کنید، حالا بعد از تشخیص مشکل آن را
ارزیابی کنید؛ موضوع چقدر برای تان مهم است آیا نادیده گرفتن آن بهتر است
یا صحبت کردن درباره آن؟بعد که تصمیم گرفتید آن را خودتان عملی کنید. در
اینجا بهتر است بگویم خودتان مشکلات را حل کنید و آنها را به همسرتان موکول
نکنید.حتی برخی مواقع بهتر است اصلا همسرتان را وارد مشکلات نکنید.

1. سعی
کنید تا حد امکان در حضور مادرشوهرتان عصبانی نشوید. با رعایت ادب، نظرتان
را در مورد موضوع مورد بحث اعلام کنید، اما صدای تان را بلند نکنید. پیش
از آنکه کار به جاهای باریک برسد، با ادب و فروتنی بحث را خاتمه دهید.

2. اگر
شما آن فردی هستید که مادرشوهرتان دوست دارد وقتش را با وی در آشپزخانه
بگذرانيد تا هم به او کمک كرده و هم احساس تنهایی نکند، گهگاهی همراهی کنید
اما زیاده روی نکنید تا این عمل به وظیفه همیشگی تان تبدیل نشود. شاید فقط
آخر هفته ها!

3. هیچ
وقت رابطه همسرتان را با خانواده اش زیر سؤال نبرید زیرا این کار تاثیر بدی
روی رابطه شما و همسرتان می گذارد. تلاش کنید بیشتر درباره مادرشوهرتان،
علاقه مندی هایش و خلق و خویش بدانید.

4.
ســعی کنید برای تصمیم گیری های بزرگ خانه، نظر مادرشوهرتان را جویا شوید.
بدین ترتیب هم از به وجود آمدن درگیری های احتمالی پیشگیری کرده اید و هم
برای او احترام قائل شده اید.

5. با
پیشنهادات خانواده همسر در حضور آنها، موافقت کنید ولی اعلام کنید که تصمیم
تان را بعد اعلام خواهید کرد. سپس در تنهایی نظر واقعی خود را به همسرتان
بگویید و باهم تصمیم نهایی را بگیرید و توسط او تصمیم خود را به خانواده اش
اعلام کنید.

6. در بحث های خانوادگی آنها شرکت نکنید و از اظهارنظر کردن جدا خودداری کنید.

7. همیشه به خصوص در حضور مادرشوهر به وضعیت شوهرتان برسید.

8. در
حضور خانواده شوهر به پسرشان احترام بگذارید و این را بدانید که با اولین
بی احترامی به شوهر آن هم در حضور مادرشوهر، به او نشان دادید که اختلاف
دارید و به او اجازه دادید که در زندگی خصوصی تان دخالت کند.

9. در
بحث ها و جدال های خانوادگی بهتر است شما حرفی نزنید. مطمئنا او با رفتارها
و خصوصیات خانواده اش بهتر آشناست. پس در مواردی که میان شما و خانواده اش
مسئله ای ایجاد شد قضاوت را به او بسپارید.

10. هرکاری که امروز انجام می دهید، چند ماه دیگر به عنوان وظیفه شما تلقی می شود. پس مراقب کارهای تان باشید.